நீ நீயாக இருந்த பொழுதும்..!

நீ நீயாக இருந்த பொழுதும்..!

என் மரணப்படுக்கை வரை

மறக்க நினைக்காத நினைவுகள்..!

உன்னோடு இருந்த ஒவ்வொரு 

நொடிப்பொழுதும்...! 

ஆம், இன்றைய கனவில்

முழுவதும் நீ...!

பொடியன்...!

கவிழ்ந்தேனடி உன் காலடியில்...!

கவிழ்ந்தேனடி உன் காலடியில்...!

பொடியன்...!

பகல் கனவு...!

அவளோ
இதயத்தை எனக்கு
தந்துவிட்டாள்..

இதழ்களை எனக்கு
பங்கு இட்டாள்..

இன்ப உறவுக்கு
வழி தேடி..
என் இயக்குதுடனே
கலந்து விட்டாள்..!


பொடியன்...!

காதல் வந்தது...!

யார் சொன்னது...!
காதல் எல்லாம்
காமத்தில் முடியும் என்று...?

அவளுடன் காமம்
கொண்ட பின் தான்
எனக்கு காதல் வந்தது..

பொடியன்...!

கண்ணீர் துளி...!

ஒரு கண்ணீர் துளியுடன்
பேச ஆசைப்பட்டேன்

வெளிவந்து

உலகம் பார்த்த பரவசத்தில்
மறைந்து போனது

முக கசப்பு...!

முக கசப்பு...!


அவள் புன்னகைத்தபின்
காண முடிந்தது
அவளின்
முகத்தின் கசப்பை

(பொடியன்).

எப்போது அனுமதிப்பாயடா?

எப்போது அனுமதிப்பாயடா?

உன் ஆடைக்குள் தென்றலாய்
நான் மாற மாட்டேனா? 
உன்னை உரசிக்கொண்டே இருக்க... 

உன் ஆனந்தப்புன்னகை
நானாக மாட்டேனா? 
உன் உதடருகே நான் சிரிக்க... 

உன் விரலாக மாறி 
தலை கோத மாட்டேனா??? 
காதலா! 
என்று தருவாய் , 
இதற்கெல்லாம் அனுமதி!!!

யாமிதாஷா

நிறுத்திகொள்...!

நிறுத்திகொள்...!

நேற்று எழுத நினைத்த 

உன் அழகைப்பற்றிய கவிதையை!

இன்று எழுத நினைக்கையில் 

முடியவில்லை!!!

நிறுத்திகொள்.. 

தினம்தினம் அழகாவதை!!!

By

Podiyan Saffar

ஒப்புக்கொள்ள முடியாது

ஒப்புக்கொள்ள முடியாது...!

என்னைப் பார்த்து
கருணையோடு
புன்னகைக்கும் பெண்ணுக்கு
பார்வை இல்லை என்று
நீங்கள் சொல்வதை
என்னால் ஒப்புக்கொள்ள முடியாது.

யாரும் இல்லா உலகம்...!

யாரும் இல்லா உலகம் வேண்டும்  

                     அதில் 

நீயும் இல்லாமல் வேண்டும்..!

பொடியன்...!